«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է «Հայկական վերածնունդ» կազմակերպության Փարիզի կառույցի ղեկավար, Հայաստանի քաղաքական բանտարկյալներին զորակցող հանձնախմբի բանբեր Շանթ Ոսկերիչյանը:
-Պարոն Ոսկերիչյան, օրերս հայտարարություն–նամակ էր տարածել «Հայկական վերածնունդի» Փարիզի մասնաճյուղը, որտեղ Գարեգին Բ. Ծայրագույն պատրիարք և Ամենայն Հայոց կաթողիկոսին, Արամ Ա Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոսին կոչ էր արվում միջնորդության խնդրանք ներկայացնել Հայաստանի քաղաքական բանտարկյալների համաներման համար: Ներկայացված ցանկը հսկայական է: Նրանց բոլորին քաղբանտարկյա՞լ եք համարում:
-Նախ և առաջ պետք է ասեմ, որ հայտարարությունը «Հայկական վերածննդի» անունից չէ, այլ Հայաստանի քաղբանտարկյալների զորակցության հանձնախմբի անունից է, որն իր մեջ պարունակում է հասարակության ավելի լայն շերտեր:
Այո, քաղբանտարկյալների թիվը շատ է չէ՞: Հանցախումբը, հակառակ Հայաստանի երրորդ չընտրված նախագահին սպասավորների՝ դաշնակցական պարագլուխ, դավաճան Ռուստամ Էֆենդի, (ան)վտանգության կուսակցության ղեկավար Իսագուլ Էֆենդի, և վաղուց ԱԱԾ-ի ղեկավարներից Դավիթ Շահնազար Էֆենդի և այլոց անհեթեթ կարծիքները, ցուցակում գտվողները բոլորն էլ քաղբանտարկյալ են: Բոլորը: Պարզապես բոլորը, բացառապես բոլորը հետապնդվում են և դեռ շարունակում են հետապնդել հասարակության մեջ նպատակ՝ արդարության հաստատում հայ ժողովրդի համար, օրինական պետության հաստատում, որը չեն թույլատրում ակնհայտ կեղծիքներով ընթացող ընտրությունները: Նրանք բոլորն էլ ունեն այն մտավախությունները, որ եթե այս կաշառակեր իշխանությունը հարատև է, Հայաստանը կպարպվի իր բնակչությունից և չպետք է կարողանա պաշտպանել իր սահմանները:
Զենք կրելու կամ պարզապես տեսակետ արտահայտելու համար բանտարկվածները, բոլորն ունեն մեկ նպատակ՝ հիմնել ազատ, անկախ, ինքնիշխան օրենքի երկիր և ընկերային արդար համակարգով հայրենիք: Ահավասիկ, թե ինչու ենք մենք իրենց համարում քաղաքական բանտարկյալ կամ հալածվածներ:
Եվ նաև Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի չափանիշները, թվով հինգ, կարելի է ասել՝ ով է քաղբանտարկյալը: Եվ եթե այդ 5 չափանիշներից առնվազն մեկը կիրարկելի է, ուրեմն ինքը քաղբանտարկյալ է, և մեր բոլոր քաղբանտարկյալների համար այդ չափանիշներից մեկից ավելին իրավասու է:
–Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք, արդյոք կարծում եք՝ ընթացք կտրվի՞ նամակին: Ինչո՞ւ հիմա որոշեցիք նման հայտարարություն տարածել:
– Հուսով ենք, որ համայն աշխարհի հայ քրիստոնյա համայնքները մեզ պիտի լսեն և արձագանքեն: Տասնամյակներ ի վեր առաջին անգամն է, որ դիմում ենք իրենց: Մենք խնդրում ենք հայ եկեղեցու առաջնորդներից, որպեսզի իրենք թիկունք կանգնեն իրենց ժողովրդին, ինչպես արել են ժամանակին Սարդարապատի կռվի ժամանակ, և թիկունք կանգնեն քաղբանտարկյալներին, որոնք ժողովրդի և երկրի համար պայքարում են: Եթե ոչ, ապա ոչ մի բանի չի ծառայում անդադար հիշեցնելը, թե Հայաստանն առաջին քրիստոնյա երկիրն է աշխարհում, եթե քրիստոնեական արժեքները այդտեղ չեն կիրառվում:
Ինչո՞ւ հիմա, որովհետև Նոր տարին պիտի նշենք, և նոր տարին նոր մարդկային, կրոնական և քաղաքական մոտեցումների կարիք պիտի ունենա, և ինչպես գիտեք, բոլոր հայ քրիստոնյաները Քրիստոսի ծնունդը պիտի տոնեն, ասել է, թե պիտի հիշեն իր պատգամը, իր խորհուրդը, և թերևս պիտի անդրադառնան, որ քաղբանտարկյալները նվիրյալներ են: Տոնական օրերին մարդիկ կարող են մի քիչ ավելի մտածել մյուսների մասին, և մի քիչ ավելի խիղճ կունենան: Մենք այս հայտարարությունն ուղղել ենք 5 լեզվով՝ հայերեն, ֆրանսերեն, անգլերեն, իսպաներեն և ռուսերեն, ոչ միայն երկու կաթողիկոսներին, այլ նաև բոլոր հարանվանությանը (կաթողիկե և բողոքական) և աշխարհի բոլոր երկրներում գտնվող առաջնորդարաններին:
Հուսով ենք, որ քարը տեղից պիտի կարողանանք շարժել: Եվ եթե Սերժ Սարգսյանը և Գարեգին Բ-ն ու Արամ Ա-ն մի փոքր մարդկություն ունեն, մարդկային զգացումներ ունեն, մի փոքր խիղճ ունեն՝ կարձագանքնեն մեր բաց նամակին:
–Պարոն Ոսկերիչյան, Ժիրայր Սեֆիլյանը բանտից նորից կոչ է արել չընկրկել և ավելի մեծ թափով շարունակել ահաբեկչական գաղութատիրությունից ազատագրվելու պայքարը, Վարուժան Ավետիսյանն էլ զենք վերցնելու և պայքարելու կոչերով է հանդես գալիս: Արդյոք կիսո՞ւմ եք նրանց առաջարկը: Արդյո՞ք օգոստոսյան դեպքերը ցույց չտվեցին, որ զենքով էլ հնարավոր չէ արդյունավետ պայքար:
-25 տարի ի վեր, այսպես կոչված իշխանավորները, պետական ահաբեկչություն են կիրառում հայ ժողովրդի հանդեպ՝ միտումնավոր ստրկացնելով իրեն և գողանալով իր քվեները: Երբ մի վարչակարգ այս աստիճան ահաբեկում է իր իսկ ժողովրդին, ժողովուրդը ոչ թե իրավունք, այլ պարտավորություններ ունի մի մարդու նման ոտքի կանգնելու, և պատմության աղբամանը թափելու նրանց, որոնք երկիրն այս վիճակին հասցրին: Սերժ Սարգսյանը բռնապետության լրանալուց մի քիչ առաջ, եթե ինքը ուզում է ուզում է գոնե մեկ լավ բան արած լինի երկրի համար, թող ազատ արձակի Հայաստանի բոլոր քաղբանտարկյալներին: Երկու կաթողիկոսներն էլ, որոնք այդքան հեռու են ժողովրդից, գոնե մի լավ բան արած կլինեն՝ քաղաքական բանտարկյալների ազատությունը խնդրելով իրենց ապօրինի նախագահից:
–Սփյուռքի նախարարությունը մշակում է հայրենադարձության ծրագիր: Որքանո՞վ եք հավանական համարում Հայաստանում հայրենադարձություն իրականացնել արտագաղթի այս տեմպերին:
-Սփյուռքի նախարարը նախկին կոմսոմոլական է: Կառավարությունները փոխվում են, ինքը մնում է: Վստահաբար, ինքը լավ գործ է տանում իր տերերի համար՝ հափշտակելով Սփյուռքի անուղեղ հայերի փողերը: Բայց մենք այս համակարգի ներքո ոչ մի ձեռնարկի չենք հավատում և բացարձակապես վստահություն չունենք: Կարծում ենք՝ առաջանահերթ է նախ և առաջ Հայաստանի ժողովրդի արտագաղթը կասեցնել, հետո մտածել ներգաղթի մասին:
Աղբյուր՝ http://www.1in.am/2272507.html
1 Comment